konde

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  konde    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈkɔndə/
Woordafbreking
  • kon·de
Woordherkomst en -opbouw
  • Oorspronkelijk conde, de zwakke verleden tijd van het Middelnederlandse connen

Werkwoord

konde

  1. (verouderd) eerste persoon enkelvoud verleden tijd van kunnen
    • (...) ik konde het onmogelijk langer uithouden. [1]
  2. (verouderd) derde persoon enkelvoud verleden tijd van kunnen
    • (...) hij wilde of konde mij niet verstaan [2]
Synoniemen

Verwijzingen
  1. Haafner, J.G. in: Salverda, M. e.a. "Reize te voet door het eiland Ceilon." in: Uit menschlievendheid zoude ik barbaar kunnen worden. Reizen in Azië 1770-1830 (Schrijversprentenboek 32). (1992) Uitgeverij L.J. Veen, Amsterdam / Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum, Den Haag; ISBN 9025404820; p. 66; geraadpleegd 2015-10-26
  2. Haafner, J.G. in: Salverda, M. e.a. "Lotgevallen op eene reize van Madras over Tranquebaar naar het eiland Ceilon." in: Uit menschlievendheid zoude ik barbaar kunnen worden. Reizen in Azië 1770-1830 (Schrijversprentenboek 32). (1992) Uitgeverij L.J. Veen, Amsterdam / Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum, Den Haag; ISBN 9025404820; p. 37; geraadpleegd 2015-10-26
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.