kolonel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ko·lo·nel
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoofdofficier’ voor het eerst aangetroffen in 1580 [1]
  • Afkomstig van het Latijnse columnella (kleine zuil). Als rang ontstaat de term in laat-zestiende-eeuws Italië. Het woord betekende 'officier die een colonne aanvoert'.
enkelvoud meervoud
naamwoord kolonel kolonels
verkleinwoord kolonelletje kolonelletjes

Zelfstandig naamwoord

kolonel m

  1. (militair) een hoge militaire rang
Vertalingen
    1. een hoge militaire rang   

Gangbaarheid
  • Het woord kolonel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kolonel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.