knikken

• Geluid:  knikken    (hulp, bestand)
• IPA: /'knɪkə(n)/

• knik·ken

• In de betekenis van ‘het hoofd heen en weer bewegen’ voor het eerst aangetroffen in 1300 [1]
• [2]

knikken

1. een verticale beweging met het hoofd maken

1. • Hij knikte een snelle groet in het voorbijgaan. 

2. (werktuigbouwkunde) hoekig buigen

• jaknikken, overknikken, toeknikken

• geknik, knikarm, knikbloem, knikgrens, knikker, knikkracht, knikpan, knikspant, knikstag

knikken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knik

• Het woord knikken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'knikken' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.