klote

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • klo·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘tussenwerpsel: uitroep van ergernis’ voor het eerst aangetroffen in 1927 [1]
  • Verwijzend naar de balzak van een man
stellend
onverbogen klote
verbogen klote
partitief klotes

Bijvoeglijk naamwoord

klote

  1. (scheldwoord) beroerd, slecht, waar men grote afkeer van heeft
    • Die hele manier van doen is toch gewoon klote, man!. 

Gangbaarheid
  • Het woord klote staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
92 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "klote" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.