klapperen

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • klap·pe·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘klepperen’ voor het eerst aangetroffen in 1540 [1]
  • frequentatief gevormd uit klappen met het achtervoegsel -er
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
klapperen
klapperde
geklapperd
zwak -d volledig

Werkwoord

klapperen

  1. inergatief snel en luidruchtig tussen twee standen heen en weer wentelen
    • De vleugels van de opvliegende duif klapperden luid en hij schrok daar een beetje van. 

Gangbaarheid

  • Het woord klapperen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.