karakteristiek
Nederlands
Woordafbreking
- ka·rak·te·ris·tiek
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kenmerkend’ voor het eerst aangetroffen in 1792 [1]
- Afgeleid van karakter met het achtervoegsel -istiek
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | karakteristiek | karakteristieken |
| verkleinwoord | karakteristiekje | karakteristiekjes |
Zelfstandig naamwoord
karakteristiek v
- typerende eigenschap, waarmee iets of iemand zich onderscheidt van andere(n).
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | karakteristiek | karakteristieker | karakteristiekst |
| verbogen | karakteristieke | karakteristiekere | karakteristiekste |
| partitief | karakteristieks | karakteristiekers | - |
Gangbaarheid
- Het woord karakteristiek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'karakteristiek' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.