kaar

• Geluid:  kaar    (hulp, bestand)

• kaar

• [1] [2]

kaar m [3] [4]

1. v/m (geologie) een depressie in een bergwand ontstaan door verwering en glaciale processen
2. v/m (visserij) een met water gevuld compartiment in een schip

1. • De vangst werd in de kaar vers gehouden. 

2. o (molenaarsambacht) de trechtervormige opening die het gestorte graan opvangt

1. • Onder het kaar is een goot waarlangs het graan naar de steen kan glijden. 

• [1] keteldal
• [2] bun

• [2] aalkaar, viskaar

• Het woord kaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kaar' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.