jutten

• Geluid:  jutten    (hulp, bestand)

• jut·ten

• In de betekenis van ‘stranddieverij plegen’ voor het eerst aangetroffen in 1912 [1]
• [2]

jutten

1. overgankelijk zich op de kust aangespoeld materiaal toeëigenen

1. • Hij jutte hout op het strand en maakte er kunstwerken van. 

• opjutten, strandjutten

• gejut, jutmis, jutter, kop van Jut zijn

jutten

1. meervoud verleden tijd van jutten
   

   • Wij jutten. 
     
   • Jullie jutten. 
     
   • Zij jutten. 

jutten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord jut

• Het woord jutten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'jutten' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.