interim

• Geluid:  interim    (hulp, bestand)

• in·te·rim

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘tussentijd’ voor het eerst aangetroffen in 1568 [1]
• afgeleid van het Latijnse 'interim' (intussen, inmiddels) (met het voorvoegsel inter-) [2]

interim [3]

1. m (beroep) tijdelijke werkkracht, interimaris
2. o (in Nederland) tweemaal per jaar uitbetaalde ziektekostenuitkering voor ambtenaren
3. o (in België, niet algemeen) tussentijds ambt, tijdelijke betrekking

• ad interim

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

interim

• tijdelijk

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijwoord}

interim

• tussentijds

• Het woord interim staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'interim' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.