integratief
Nederlands
Woordafbreking
- in·te·gra·tief
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van integratie met het achtervoegsel -ief
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | integratief | integratiever | integratiefst |
| verbogen | integratieve | integratievere | integratiefste |
| partitief | integratiefs | integratievers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
integratief
- (psychologie) (medisch) niet gebonden aan een specifieke behandelwijze
- de integratieve psychotherapie gaat uit van de principes die ten grondslag liggen aan vele behandelmodellen
Gangbaarheid
- Het woord integratief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.