instabiel

Nederlands

Uitspraak

Geluid: instabiel (hulp, bestand)
IPA: /ɪnstaˈbil/

Woordafbreking

in·sta·biel

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘onvast’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1]
van het Latijn instabilis; op te vatten als afleiding van stabiel met het ontkennend voorvoegsel in-

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	instabiel	instabieler	instabielst
verbogen	instabiele	instabielere	instabielste
partitief	instabiels	instabielers	-

Bijvoeglijk naamwoord

instabiel

niet stabiel, zonder evenwicht

Antoniemen

stabiel

Verwante begrippen

instabiliteit, labiel

Gangbaarheid

Het woord instabiel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'instabiel' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"instabiel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.