inbreken
Nederlands
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| inbreken | inberekend |
| inbraak | ingebroken |
Woordafbreking
- in·bre·ken
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van in bw en breken ww
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| inbreken |
brak in |
ingebroken |
| klasse 4 | volledig | |
Werkwoord
inbreken
- inergatief zich met geweld een toegang verschaffen
- Er werd ingebroken en de inbrekers namen een tas mee waar toevallig mijn paspoort in zat.
Vertalingen
1. zich met geweld een toegang verschaffen
Gangbaarheid
- Het woord inbreken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'inbreken' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.