hören

Duits
Uitspraak
  • IPA: /ˈhøːɐ̯n̩/
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudhoogduitse hōren.
Woordafbreking
  • hö·ren
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
hören
/'høːʀən/		 hörte
/ˈhøːɐ̯tə/		 gehört
/gəˈhøːɐ̯t/
volledig

Werkwoord

hören

  1. horen
  2. luisteren
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.