hexachord
Nederlands
Zelfstandig naamwoord
hexachord o
- (muziek), (middeleeuwen) een reeks van zes tonen waartussen de intervallen een hele toon beslaan behalve de middelste die een halve toonsafstand beslaat
- De tonen van een hexachord werden benoemd met de namen ut, re, mi, fa, sol, la.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.