hallucinant
Nederlands
Woordafbreking
- hal·lu·ci·nant
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van hallucineren met het achtervoegsel -ant
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | hallucinant | hallucinanten |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
hallucinant m
- iemand die hallucinaties heeft
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | hallucinant | hallucinanter | hallucinantst |
| verbogen | hallucinante | hallucinantere | hallucinantste |
| partitief | hallucinants | hallucinanters | - |
Gangbaarheid
- Het woord hallucinant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hallucinant' herkend door:
| 86 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.