habere

Latijn
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
habēre habeō habuī habitum
tweede vervoeging volledig

Werkwoord

habēre

  1. hebben
  2. houden
  3. beschouwen als
  4. tweede persoon enkelvoud imperativus praesens passief van habēre


Turks
Woordafbreking
  • ha·be·re

Zelfstandig naamwoord

habere

  1. datief enkelvoud van haber
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.