gebeente

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ge·been·te
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘het beendergestel’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
  • Afgeleid van been met het omvoegsel ge- -te.
enkelvoud meervoud
naamwoord gebeente gebeenten
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

gebeente o

  1. verzameling beenderen, skelet
    • Wee je gebeente! 

Gangbaarheid
  • Het woord gebeente staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "gebeente" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.