fluim

Nederlands

Uitspraak

Geluid: fluim (hulp, bestand)

Woordafbreking

fluim

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘hoeveelheid slijm’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 [1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	fluim	fluimen
verkleinwoord	fluimpje	fluimpjes

Zelfstandig naamwoord

fluim o

vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren

Synoniemen

speeksel, sputum, spuug

Vertalingen

1. vocht dat in de mond vloeit uit de speekselklieren

Duits: Speichel ^(de) m, Spucke ^(en) v
Engels: spittle ^(en), sputum ^(en)
Papiamento: skupi

Noors: spytt ^(no) o
Nynorsk: spytt ⁽ⁿⁿ⁾ o
Taroko: túyoq

Gangbaarheid

Het woord fluim staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'fluim' herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Werkwoord

vervoeging van
fluimen

fluim

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
- Ik fluim.
gebiedende wijs van fluimen
- Fluim!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fluimen
- Fluim je?

Verwijzingen

"fluim" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.