finesse

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • fi·nes·se
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleine bijzonderheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1805 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord finesse finesses
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

finesse v

  1. kneepje, laatste belangrijke detail
    • Hij had zijn lessen tot in alle finesses geleerd. 
  2. snit, bij het bridge de hoogste kaart niet spelen
    • Door finesse te spelen kan je soms een slag extra halen. 

Gangbaarheid
  • Het woord finesse staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "finesse" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.