directief

Nederlands

Uitspraak

Geluid: directief (hulp, bestand)

Woordafbreking

di·rec·tief

Woordherkomst en -opbouw

afgeleid van directie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	directief	directieven
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

directief

m (taalkunde) een naamval die de richting waarin de handeling voert weergeeft

- Het Baskisch kent een directief.
o een dwingende opdracht gewoonlijk van een overheid, richtlijn

Hyponiemen

[1] addirectief, postdirectief, subdirectief, superdirectief

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	directief	directiever	directiefst
verbogen	directieve	directievere	directiefste
partitief	directiefs	directievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

directief

sturend

Gangbaarheid

Het woord directief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'directief' herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
79 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.