deconstructief

• Geluid:  deconstructief    (hulp, bestand)

• de·con·struc·tief

• afleiding destructie met het achtervoegsel -ief

deconstructief

1. op een manier waarop je iets kapot maakt of afbreekt

1. • Echter, als je constant bezig bent met vergelijken en vervolgens klaagt en er verder niets mee doet, is dit niet goed. In dit geval ben je ' deconstructief' bezig en zal het je zelfvertrouwen alleen maar meer naar beneden halen. [1] 

1. • Roemer heeft haar roman Gevaarlijk leven een motto meegegeven van Jacques Derrida: 'De waarheid over de waarheid is niet de waarheid'. Haar keuze voor het fragmentarische houdt kennelijk een theoretische voorkeur in voor deconstructief schrijven als manier om de werkelijkheid te benaderen. [2] 

1. • Brems heeft ervoor gekozen niet te kiezen. Op die manier heeft hij recht willen doen aan vrijwel iedere literatuurbenadering van de afgelopen decennia: post-koloniaal, “gendered', institutioneel en deconstructief. Maar de nadruk ligt vooral, zoals de neerlandistieke mode het sinds enkele decennia voorschrijft, op de rol van literatuur in de maatschappij. [3] 

• constructief

• Het woord deconstructief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'deconstructief' herkend door: