corsage

• Geluid:  corsage    (hulp, bestand)

• cor·sa·ge

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘versiersel op bovenstuk van japon’ voor het eerst aangetroffen in 1849 [1]
• afgeleid van het Franse 'corsage' (met het achtervoegsel -age) [2] [3]

corsage v

1. een bloemstukje dat ter hoogte van de borst op de kleding wordt gedragen

1. • Bij een bruiloft heeft de bruid een bruidsboeket en draagt de wederzijdse familie een corsage; de bruidegom heeft meestal een iets groter exemplaar. 

• Het woord corsage staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'corsage' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.