correctief
Nederlands
Woordafbreking
- cor·rec·tief
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van het Latijnse corrigere (met het voorvoegsel cor-)
- afgeleid van correctie met het achtervoegsel -ief
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | correctief | correctieven |
verkleinwoord | - | - |
Vertalingen
1.
|
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | correctief | correctiever | correctiefst |
verbogen | correctieve | correctievere | correctiefste |
partitief | correctiefs | correctievers | - |
Bijvoeglijk naamwoord
correctief
- ter correctie
- de definitieve stap in het controleproces bepaalt de behoefte aan correctieve maatregelen
Gangbaarheid
- Het woord correctief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.