bouger

Frans
Uitspraak
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
bouger
bougeais
bougé
volledig

Werkwoord

bouger

  1. bewegen, zich verroeren
  1. «Les colis renfermant des matières et objets de la classe 1 doivent être chargés et arrimés dans les wagons de manière à ne pouvoir s’y déplacer ou bouger.»
    Colli met stoffen en voorwerpen van klasse 1 moeten zodanig in de wagens worden geladen en gestuwd, dat ze zich niet kunnen verplaatsen of bewegen.
  1. «Il n'a pas bougé le petit doigt.»
    Hij heeft geen vinger uitgestoken. [1]
  2. (spreektaal) vertrekken, gaan
  3. (spreektaal) opschieten
  1. «Allez, bouge-toi!»
    Vooruit, opschieten! [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 33
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.