bloterik

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • blo·te·rik
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord bloterik bloteriken
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

bloterik m

  1. (pejoratief) iemand die bloot is
    • De politie pakte de bloterik op wegens overtreding van de wet op openbare zedenschennis. 
  1. in zijn ~: naakt
    • De miss werd gediskwalificeerd omdat ze in haar bloterik in een mannenblad had gestaan. 

Gangbaarheid

  • Het woord bloterik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
90 %van de Nederlanders;
53 %van de Vlamingen.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.