blomster

[1]: Blomster.
Bloemen.
[2]: Blomst til en tulipan.
De blom van een tulp.

Deens
Woordafbreking
  • bloms·ter

Zelfstandig naamwoord

blomster, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van blomst


Noors
Woordafbreking
  • bloms·ter
Naar frequentie 1746

Zelfstandig naamwoord

blomster, mv

  1. onbepaalde vorm nominatief meervoud van blomst

Zelfstandig naamwoord

blomster

  1. verouderde spelling of vorm van blomst van vóór 2005
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van blomster, m
Afgeleide begrippen


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / ˈblɔmstəɾ /
Woordafbreking
  • bloms·ter
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse woord blómstr
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   blomster     blomsteren     blomstrar     blomstrane  

Zelfstandig naamwoord

blomster m

  1. (plantkunde) bloem (plant)
  2. (plantkunde) bloesem
Afgeleide begrippen
   
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.