bleuñv

Bretons

Uitspraak

IPA: /blœ̃w/

Woordherkomst en -opbouw

(erfwoord): Afkomstig uit Middelbretons bleuzu, bleuzff, uit Oudbretons bloduu, uit Keltisch *blātus, een gesubstantiveerde deelwoord van de Indo-Europese wortel *bʰleh₃- ‘zwellen, gedijen’, waaruit ook Nederlands bloem. Verwant met Cornisch bleujenn (ev), bleujyow (mv), Welsh blawd (ev), blodau (mv) en Nieuwiers bláth.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bleuñvenn	bleuñv

Zelfstandig naamwoord

bleuñv m

(plantkunde) bloem

Synoniemen

bleunioù, fleur

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.