bijou

Nederlands
bijou
Uitspraak
Woordafbreking
  • bi·jou
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleinood’ voor het eerst aangetroffen in 1690 [1]
  • uit het Frans [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord bijou bijous
verkleinwoord bijoutje bijoutjes

Zelfstandig naamwoord

bijou o [3]

  1. elk object (met uitzondering van kleding) dat op het lichaam wordt gedragen (of hoofdzakelijk dient om op het lichaam te dragen) met de bedoeling dat te verfraaien
    • Gstaad, het Hollywood van de Alpen, is naast St. Moritz het enige skidorp waar de bont- en bijou-cultuur het skiën even grondig naar het tweede plan heeft gedrongen. “Ach”, sneert Heineken, “in St. Moritz beschouwen wij Gstaad als "le troisième monde'.” [4] 
Synoniemen
Vertalingen
    1.   

Engels: jewellery (en) jewelry (en)

Gangbaarheid
  • Het woord bijou staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
70 %van de Nederlanders;
69 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "bijou" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. bijou op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. NRC Jort Kelder Yvo van Regteren Altena 20 april 1993


Tsjechisch
Uitspraak
  • IPA: /bɪjoʊ̯/
Woordafbreking
  • bi·jou

Werkwoord

bijou

  1. derde persoon meervoud aantonende wijs van het imperfectieve werkwoord bít
Synoniemen
  • bijí
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.