betuigen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: betuigen (hulp, bestand)
IPA: /bəˈtœʏxə(n)/

Woordafbreking

be·tui·gen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘verzekeren’ voor het eerst aangetroffen in 1270 [1]
Afgeleid van het Middelnederlandse werkwoord tugen met het voorvoegsel be-.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
betuigen	betuigde	betuigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

betuigen

overgankelijk iets duidelijk stellen

- Hij betuigde zijn medeleven met de familie van de overledene.

Uitdrukkingen en gezegden

spijt betuigen

zich verontschuldigen

zijn medeleven betuigen

Vertalingen

1. iets duidelijk stellen

Duits: äußern ^(de), bekunden ^(de), bezeugen ^(de), (Respekt) zollen ^(de)

Engels: express ^(en)

spijt betuigen

Duits: bereuen ^(de), sich entschuldigen ^(de), Bedauern bekunden, Fehler eingestehen

zijn medeleven betuigen

Duits: sein Beileid ausdrücken, sein Beileid bekunden}}

Engels: express one's sympathy ^(en)

Gangbaarheid

Het woord betuigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'betuigen' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"betuigen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.