bestaanbaar

• Geluid:  bestaanbaar    (hulp, bestand)

• be·staan·baar

• afgeleid van bestaan met het achtervoegsel -baar

bestaanbaar

1. wat kan, doenlijk is

1. • De bestaande oplossingen zijn onvoldoende om deze grote problemen te kunnen oplossen. 

1. • In dit opzicht is de empirische werkelijkheid, waar de regen niet ophoudt als wij dat willen, de bus net vertrokken is en wij in het algemeen niet krijgen wat we wensen, maar een armzalige toestand. Hoeveel beter zouden wij het niet zelf kunnen verzinnen? Niet de minsten onder ons zijn deze bedrieglijke weg ingeslagen. Dichters, zoals Baudelaire, schilders (Gustave Moreau) en zelfs koningen (Ludwig II van Beieren - 'Ik wil een raadsel blijven, voor anderen en voor mijzelf') zochten bedroefd het onmogelijke. Ze konden niet anders, aangezien de bestaanbare wereld hen te zeer tegenstond. [1] 

• mogelijk, werkelijk

• onmogelijk, onbestaanbaar, verzonnen

• bestaanbaarheid

• Het woord bestaanbaar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.