beschaafd

• Geluid:  beschaafd    (hulp, bestand)

• be·schaafd

• In de betekenis van ‘zorgvuldig opgevoed’ voor het eerst aangetroffen in 1699 [1]
• vervoeging van beschaven: de stam met de uitgang -d, zonder ge- vanwege voorvoegsel [2]

beschaafd

1. voltooid deelwoord van beschaven

beschaafd

1. net en goed opgevoed

1. • De beschaafde jongen gaf zijn plaats in de bus aan de oudere man. 

2. een hoge ontwikkeling hebbend

1. • De Engelsen vinden zich een beschaafd volk, maar als ze alcohol gebruiken kun je dat niet van iedereen uit Engeland zeggen. 

• geciviliseerd, welgemanierd, welopgevoed, wellevend

• beschaafdheid, onbeschaafdheid

• onbeschaafd

• Het woord beschaafd staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beschaafd' herkend door: