belichter
Nederlands
Woordafbreking
- be·lich·ter
Zelfstandig naamwoord
belichter m [1]
- (beroep) iemand die bij filmopnamen of toneelvoorstellingen de belichting regelt
Verwante begrippen
- mannelijke vorm van belichtster
Gangbaarheid
- Het woord belichter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'belichter' herkend door:
95 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.