afschuiving
Nederlands
Woordafbreking
- af·schui·ving
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van afschuiven met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | afschuiving | afschuivingen |
verkleinwoord | afschuivinkje | afschuivinkjes |
Zelfstandig naamwoord
afschuiving v
- (geologie) een geologische breuk waarbij delen van een planeetkorst uit elkaar getrokken worden enhet gesteente in tweeën gebroken, waarna één blok langs het schuine breukvlak van het andere naar beneden glijdt
- Tussen twee afschuivingen kan een horst of een slenk gevormd worden.
- (grondmechanica) een vorm van bezwijking bij dijken en andere grondkerende constructies waarbij de ene grondlaag zich ten opzichte van een onderliggende grondlaag beweegt en er zich een spleet tussen beide grondlagen vormt
- (materiaalkunde) een vorm van plastische vervorming in een kristallijn materiaal onder invloed van dislocatiebeweging, waarbij een uitwendig aangebrachte spanning delen van het kristalrooster langs elkaar doet glijden en zo voor een veranderende geometrie van het materiaal zorgt
Hyponiemen
- bergafschuiving
Afgeleide begrippen
- afschuivingskracht, afschuivingsvlak
Gangbaarheid
- Het woord afschuiving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.