afflict

Engels

Uitspraak
vervoeging
onbepaalde wijs to afflict
he/she/it afflicts
verleden tijd afflicted
voltooid
deelwoord
afflicted
onvoltooid
deelwoord
afflicting
gebiedende wijs afflict

Werkwoord

afflict

  1. deren, bezeren, kwellen
  1. «Nothing could afflict him.»
    Niets kon hem deren.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.