absolveren

Nederlands

Uitspraak

Geluid: absolveren (hulp, bestand)
IPA: /ɑpsɔl'verə/

Woordafbreking

ab·sol·ve·ren

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kwijtschelden’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
van het Latijnse 'absolvere' (bevrijden)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
absolveren	absolveerde	geabsolveerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

absolveren

overgankelijk (rooms-katholicisme) zonden vergeven

- De man werd geabsolveerd.
overgankelijk (van tentamens) vrijstelling verlenen

- De leerling werd voor één keer geabsolveerd.

Afgeleide begrippen

absolutie

Verwante begrippen

vrijspreking

Vertalingen

1.

Spaans: absolver ^(es)

Gangbaarheid

Het woord absolveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'absolveren' herkend door:

65 %	van de Nederlanders;
59 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"absolveren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.