aanstoot

• Geluid:  aanstoot    (hulp, bestand)
• IPA: / 'anˌstot /

• aan·stoot

• naamwoord van handeling aanstoten [1]

aanstoot m

1. een ergernis veroorzaken, zich aan iets ergeren

1. • Zit toch niet zo'n aanstoot te geven! 

1. • Veel mensen nemen aanstoot aan naaktfoto's in de openbare ruimte. 

2. een botsing, of iets met een bruuske beweging een zetje geven

1. • De aanstoot van een biljardbal met een keu. 

• aanstootgevend

aanstoot

1. (in een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat ik aanstoot. 

2. (in een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat jij aanstoot. 

3. (in een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanstoten
   

   • ... dat hij aanstoot. 

• Het woord aanstoot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'aanstoot' herkend door: