aanplakker

• Geluid:  aanplakker    (hulp, bestand)

• aan·plak·ker

• naamwoord van handeling aanplakken met het achtervoegsel -er

aanplakker m

1. iemand die aanplakbiljetten plakt

1. • Sjanghai belt aanplakker reclames dol: Het gemeentebestuur van de Chinese havenstad Sjanghai heeft een nieuwe manier gevonden om illegale adverteerders te weerhouden van het volhangen van de stad met aanplakbiljetten: het reageert erop, en liefst zo vaak mogelijk. Het bestuur van Sjanghai heeft in de strijd tegen illegaal aanplakken een computer aangeschaft, die herhaaldelijk de nummers belt die op de posters en flyers vermeld staan. [1] 

1. • De auteur bespreekt het arrest van de Hoge Raad waarin de aanplakker van de poster ”Stop het gezwel dat islam heet” werd vrijgesproken. De rechter vond dat het beledigen van een godsdienst niet hetzelfde is als de (verboden) belediging van een groep mensen vanwege hun godsdienst. [2] 

• Het woord aanplakker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'aanplakker' herkend door: