žena

Voir aussi : zena, Zena

Bosniaque

Étymologie

Du vieux slave жєна, žena.

Nom commun

žena \Prononciation ?\ féminin

  1. Femme.

Croate

Étymologie

Du proto-slave *žena

Nom commun

Cas
Singulier Duel Pluriel
Nominatif ženaženižene
Vocatif ženoženižene
Accusatif ženeženižene
Génitif ženuženužen ou žena
Datif ženiženamaženam
Instrumental ženomženamaženami
Locatif ženiženuženah

žena \ʒena\ féminin

  1. Femme.

Serbe

Étymologie

Du vieux slave жєна, žena.

Nom commun

žena \Prononciation ?\ féminin

  1. Femme.

Slovaque

Étymologie

Du vieux slave жєна, žena.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif žena ženy
Génitif ženy žien
Datif žene ženám
Accusatif ženu ženy

Locatif žene ženách
Instrumental ženou ženami

žena \ˈʒɛ.na\ féminin

  1. Femme.
  2. Femme, épouse.

Tchèque

Étymologie

Du vieux slave жєна, žena.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif žena ženy
Vocatif ženo ženy
Accusatif ženu ženy
Génitif ženy žen
Locatif ženě ženách
Datif ženě ženám
Instrumental ženou ženami

žena \ʒɛna\ féminin

  1. Femme.
    • Ženy si večer vyprávěly, co zajímavého od rána zažily.
  2. Femme, épouse.
    • Tehdy jsem poprvé uviděl svou budoucí ženu.

Synonymes

Antonymes

Dérivés

Voir aussi

  • žena sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Prononciation

  • tchèque : écouter « žena [ʒɛna] »

Références

  • Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001, pour l’étymologie
  • Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.