víš

Voir aussi : VIS, vis, vís, vīs, vis-

Tchèque

Forme de verbe

víš \Prononciation ?\

  1. Deuxième personne du singulier du présent de vědět.
    • „Miláčku můj,“ šeptala víla, „vždyť víš, že tě mám ráda. Jak bych tě mohla líbat, kdybych tě neměla ráda?  (Ferdinand Karafiát, Úryvek z pohádky, 1910)
      « mon amour, murmura l’ondine, mais tu sais combien je t’aime. Comment pourrais-je t’embrasser si je ne t’aimais pas ? »

Anagrammes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.