tri ha daou-ugent

Breton

Étymologie

Composé de tri  trois »), ha  et »), daou  deux ») et ugent  vingt »), littéralement « trois et deux-vingts ».

Locution adjectivale

tri ha daou-ugent \ˈtriː a dɔw.ˈyː.ɡɛnt\ masculin (équivalent féminin : teir ha daou-ugent)

  1. Quarante-trois.
    • ’Pad tri bloaz ha daou-ugent en doa kaset e stal en-dro  (Hervé Lossec, Pêr ar cʼhiger dinecʼh, in Ya !, niv. 437, 25 Here 2013, p. 8)
      Il avait tenu son commerce pendant quarante-trois ans.

Note :

  • Le nom qualifié se place entre tri et ha daou-ugent.
  • Mutation par spirantisation après tri.

Locution nominale

tri ha daou-ugent \ˈtriː a dɔw.ˈyː.ɡɛnt\

  1. Le nombre quarante-trois.
Précédé
de daou ha daou-ugent masculin
div ha daou-ugent féminin
Cardinaux en breton Suivi
de pevar ha daou-ugent masculin
peder ha daou-ugent féminin


Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.