toekennen

Néerlandais

Étymologie

Dérivé par préfixation de kennen.

Verbe

Présent Prétérit
ik ken toe kende toe
jij kent toe
hij, zij, het kent toe
wij kennen toe kenden toe
jullie kennen toe
zij kennen toe
u kent toe kende toe
Auxiliaire Participe présent Participe passé
{{{3}}} toekennend toegekend

toekennen \Prononciation ?\ transitif

  1. Attribuer, accorder.
    • De schuld toekennen aan iemand.
      Attribuer la faute à quelqu’un.
    • De verdienste van iets aan iemand toekennen.
      Accorder, attribuer le mérite de quelque chose à quelqu’un.
  2. Allouer, accorder, attribuer, adjuger, octroyer
    • Een recht, macht toekennen aan.
      Conférer un droit, du pouvoir à.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.