kennen

Allemand

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

kennen \ˈkɛ.nən\

  1. Connaître.
    • Ich kenne deinen Freund schon lange.

Paronymes

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « kennen [Prononciation ?] »
  • Autriche  : écouter « kennen [ˈkɛ.nən] »

Luxembourgeois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

kennen \Prononciation ?\

  1. Connaître .
    • Ech kennen dech ganz gutt.
      Je te connais très bien.
    • Mir kennen eis schon seit Joeren.
      Nous nous connaissons depuis des années. (verbes pronominal - se connaître = sech kennen)
    • Ech hunn hien kannt, hien war e gudden Kolleeg.
      Je l’ai connu, il était un bon ami.

Conjugaison

Personnes Présent Passé Futur Conditionnel
ech kennen hunn gekannt wäert kennen géif kennen
du kennst hues gekannt wäerst kennen géifst kennen
hien, si, hatt, et kennt huet gekannt wäert kennen géif kennen
mir kennen hunn gekannt wäerten kennen géifen kennen
dir kennt hudd gekannt wäert kennen géift kennen
si kennen hunn gekannt wäerten kennen géifen kennen
Auxiliaire Participe Impérativ
hunn (avoir) gekannt kenn!
kennt!

Néerlandais

Étymologie

À rapprocher de son homographe allemand de même sens (voir plus haut).

Verbe

Présent Prétérit
ik ken kende
jij kent
hij, zij, het kent
wij kennen kenden
jullie kennen
zij kennen
u kent kende
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben kennend gekend

kennen \kɛ.nǝⁿ\ transitif

  1. Connaître.
    • iemand volstrekt niet kennen
      ne connaître quelqu’un ni d’Ève ni d’Adam
    • zijn plaats kennen
      savoir rester à sa place
    • (Figuré) laat je niet kennen!
      ne te dégonfle pas !
    • iemand beter leren kennen
      (apprendre à) mieux connaître quelqu’un
    • zij hebben elkaar in Hilversum leren kennen
      ils se sont connus à Hilversum
    • men zal mij nog leren kennen
      on verra de quel bois je me chauffe
    • iemand niet willen kennen
      ignorer quelqu’un
    • (Figuré) we kennen elkaar
      on se connaît
  2. Savoir, connaître.
    • zich als een bekwaam man doen kennen
      se révéler (un homme) compétent
    • iets op zijn duimpje kennen
      connaître quelque chose sur le bout des doigts

Synonymes

connaître
savoir

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « kennen [kɛ.nǝⁿ] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « kennen [Prononciation ?] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.