tabernaculum

Latin

Étymologie

De taberna (« hutte, cabane »). Pour le sens biblique, calque du grec ancien σκηνή, skênê (« tente »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tabernaculum tabernacula
Vocatif tabernaculum tabernacula
Accusatif tabernaculum tabernacula
Génitif tabernaculī tabernaculōrum
Datif tabernaculō tabernaculīs
Ablatif tabernaculō tabernaculīs

tabernaculum \Prononciation ?\ neutre

  1. Tente.
    • tunc praecepit et dixit mihi creator omnium et qui creavit me requievit in tabernaculo meo et dixit mihi in Iacob inhabita et in Israhel hereditare.  (Ecclesiasticus, 24:12-13)
      Alors le Créateur de toutes choses me donna ses ordres, et celui qui m’a créée fit reposer ma tente ; et il me dit : « Habite en Jacob, aie ton héritage en Israël. »
  2. (Religion chrétienne) Tabernacle.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.