taberna

Espagnol

Étymologie

Du latin taberna.

Nom commun

taberna \Prononciation ?\ féminin

  1. Taverne.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Voir aussi

  • taberna sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Latin

Étymologie

Apparenté[1] à tabula (« table ») et tenus (« corde »).
Ou, par dissimilation de *traberna, à trabs, trabes (« poutre, planche »)[2].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tabernă tabernae
Vocatif tabernă tabernae
Accusatif tabernăm tabernās
Génitif tabernae tabernārŭm
Datif tabernae tabernīs
Ablatif tabernā tabernīs

taberna \taˈber.na\ féminin

  1. (Rare) (Sens étymologique) Hutte, cabane, construction légère en planches.
    • pauperum tabernae, Horace. C. 1, 4, 13
    • tabernae appellatio declarat omne utile ad habitandum aedificium, non ex eo, quod tabulis cluditur, Dig. 50, 16, 183
  2. Échoppe, étal, boutique, taverne, auberge.
    • instructam ei medicinae exercendae causā tabernam dedit  (Cicéron, Plaidoyer pour Aulus Cluentius 63, 178)
  3. (Par métonymie) Marché.
    • quae colis Durrachium Adriae tabernam  (Cat. 36, 15)

Synonymes

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • taberna sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

  • « taberna », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1536)
  1. « taberna », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
  2. Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.