proslov

Tchèque

Étymologie

Déverbal de proslovit (« prononcer [un discours] »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif proslov proslovy
Vocatif proslove proslovy
Accusatif proslov proslovy
Génitif proslovu proslovů
Locatif proslovu proslovech
Datif proslovu proslovům
Instrumental proslovem proslovy

proslov \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Discours, allocution.
    • Napsal si také proslov k vlastnímu pohřbu, ve kterém popřel existenci Boha, posmrtný život a křesťanské doktríny o hříchu a spasení.  (Wikipedie, Kurt Vonnegut)
      il a aussi écrit le discours de son propre enterrement, où, etc.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.