privilegium

Latin

Étymologie

Composé de privus (« privé ») et lex (« loi »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif privilegium privilegia
Vocatif privilegium privilegia
Accusatif privilegium privilegia
Génitif privilegiī privilegiōrum
Datif privilegiō privilegiīs
Ablatif privilegiō privilegiīs

privilegium neutre

  1. Loi exceptionnelle, qui concerne particulièrement un individu ou est faite contre lui.
  2. Privilège.

Références

Suédois

Étymologie

Du latin privilegium.

Nom commun

Neutre Indéfini Defini
Singulier privilegium privilegiet
Pluriel privilegier privilegierna

privilegium \Prononciation ?\ neutre

  1. Privilège.

Tchèque

Étymologie

Du latin privilegium.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif privilegium privilegia
Vocatif privilegium privilegia
Accusatif privilegium privilegia
Génitif privilegia privilegií
Locatif privilegiu privilegiích
Datif privilegiu privilegiím
Instrumental privilegiem privilegii

privilegium \Prononciation ?\ neutre

  1. Privilège.
    • Manská soustava byl ve středověku systém územních a organizačních jednotek vázaných na hrady, který navázal na hradskou soustavu. Jednotlivá území byla vlastníkem dědičně propůjčována osobám (manům), které mu zato byly vázány protislužbami nejčastěji vojenské povahy. Tito manové spolu s pozemky získali i jistá právní, soudní a ekonomická privilegia.  (Wikipedie)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

  • privilegovat, privilégier

Voir aussi

  • privilegium sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.