pramenitý

Tchèque

Étymologie

De pramen (« source »), pramenit (« sourde ») avec le suffixe .

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

pramenitý pramenitá pramenité
vocatif

pramenitý pramenitá pramenité
accusatif

pramenitého pramenitý pramenitou pramenité
génitif

pramenitého pramenité pramenitého
locatif

pramenitém pramenité pramenitém
datif

pramenitému pramenité pramenitému
instrumental

pramenitým pramenitou pramenitým
pluriel nominatif

pramenití pramenité pramenitá
vocatif

pramenití pramenité pramenitá
accusatif

pramenité pramenitá
génitif

pramenitých
locatif

pramenitých
datif

pramenitým
instrumental

pramenitými

pramenitý \Prononciation ?\

  1. De source.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.