paucus

Latin

Étymologie

De l’indo-européen commun *pou [1] (« peu, petit, petit d’un animal, petit animal ») qui donne aussi le latin paulus, pauper, puer, putus, pullus, le grec ancien παῖς, pais  enfant »), le sanscrit पुत्र, putrá (« fils »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif paucus paucă paucum paucī paucae paucă
Vocatif pauce paucă paucum paucī paucae paucă
Accusatif paucum paucăm paucum paucōs paucās paucă
Génitif paucī paucae paucī paucōrŭm paucārŭm paucōrŭm
Datif paucō paucae paucō paucīs paucīs paucīs
Ablatif paucō paucā paucō paucīs paucīs paucīs

paucus \pau.kus\ masculin

  1. Peu nombreux, en petit nombre.
    • paucis te volo : j'ai deux mots à te dire.

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.