otiosus

Latin

Étymologie

De otium avec le suffixe -osus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif otiosus otiosă otiosum otiosī otiosae otiosă
Vocatif otiose otiosă otiosum otiosī otiosae otiosă
Accusatif otiosum otiosăm otiosum otiosōs otiosās otiosă
Génitif otiosī otiosae otiosī otiosōrŭm otiosārŭm otiosōrŭm
Datif otiosō otiosae otiosō otiosīs otiosīs otiosīs
Ablatif otiosō otiosā otiosō otiosīs otiosīs otiosīs

otiosus \oː.ti.ˈoː.sus\

  1. Oisif.
    • otiosus dies.
      jour de repos, jour de loisir.
  2. Qui ne s’occupe plus d’affaires publiques.
  3. Neutre, indifférent.
  4. Calme, paisible, tranquille.
    • annus ab hoste otiosissimus, César
      année que l'ennemi n'a pas troublée le moins du monde.
  5. Inutile.
    • otiosa pecunia.
      argent qui dort.
    • otiosa peregrinatio.
      voyage inutile.

Dérivés

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif otiosus otiosī
Vocatif otiose otiosī
Accusatif otiosum otiosōs
Génitif otiosī otiosōrum
Datif otiosō otiosīs
Ablatif otiosō otiosīs

otiosus \oː.ti.ˈoː.sus\ masculin

  1. Oisif, homme à l'écart des affaires publiques.
    • Tutior vita est otiosorum.  (Cicéron)
    La vie de ceux qui sont à l’écart des affaires publiques est plus sûre.

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.