monarcha

Latin

Étymologie

Du grec ancien μονάρχης, monarkhês.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif monarchă monarchae
Vocatif monarchă monarchae
Accusatif monarchăm monarchās
Génitif monarchae monarchārŭm
Datif monarchae monarchīs
Ablatif monarchā monarchīs

monarcha \Prononciation ?\ masculin

  1. Monarque.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • (En bon latin) rex

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Voir aussi

  • monarcha sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

  • « monarcha », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Polonais

Étymologie

Du latin monarcha.

Nom commun

monarch \Prononciation ?\ masculin

  1. Monarque.

Apparentés étymologiques

Hyponymes

Prononciation

Tchèque

Étymologie

Du latin monarcha.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif monarcha monarchové
Vocatif monarcho monarchové
Accusatif monarchu monarchy
Génitif monarchy monarchů
Locatif monarchovi monarších
Datif monarchovi monarchům
Instrumental monarchou monarchy

monarcha \mɔnarxa\ masculin animé

  1. Monarque.
    • On je namouduši lepší jeden osvícený monarcha než pomatená demokracie.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Apparentés étymologiques

Hyponymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.